Urgan Şiiri - Muhammet Üresin

Zirvesini yaşattın bana aşkın sonra da bir bıraktın düşüverdim tepe taklak dibi boyladım
Eteklerinde bir yerlerde dursam da yeterdi bana lakin tutunamadım çok dikti yamaçların
Yüksektesin ya hep sen böyle benden ama yakındır beyaza bürünmesi güvendiğin o dağların
Ne diye kızıyorum ki aslında sana sanki kalbimde seni o kadar yükseğe kendim koymadım

Ederi yok ki o güzelliğinin bu gözler sana böyle aşkla bakmasa o güzellik neye yarar
Paha biçilmez değilsin aşk sadece tenden ibaret olsa benim için bak senden milyon tane var
Kalbe söz geçir ama gel bir de ona anlat bunu dört yanı sensin hala çırpındıkça dibe batar

Urganmış meğer yokluğun kendi ellerimle boynuma geçirdiğim bak sensiz nefes alamıyorum
Dermandı hani her şeye ilaçtı ya zaman bırak iyileşmeyi ben rahat rahat ölemiyorum
Enkaz bak değer verdiğim her şey birer birer yıkıldı sebep sensin yinede sana kızamıyorum
Ne zamandır katilini soruyor kalbim bu aşkın sen korkma bu cinayeti de ben üstleniyorum