Urfada Boş Bir Beşik Şiiri - Sadık Toraman

URFADA BOŞ BİR BEŞİK

Urfa da boş bir beşik sol yanım
Kara çadırlarda beyaz pamuk çocuklar
Balıklı gölde bir bardak çaya demleniyorum
Yanıma bir boyacı çocuk yaklaşıyor
Anlatıyor gölün hikâyesini
Ve anlıyorum ki anlattığı kendi hikâyesi
Bereketli toprakları acıya bağdaş kurmuş
Bu şehir beni hüzünlendiriyor
Kimsesiz sokakları çocuklar sahiplenmiş
Oturuyorum bir kahveye uzuyor bakışlarım
Düğümleniyor yüreğimde nefesim
Bir kaval sesine çoban oluyorum
Yıkıyor beni Fırat koynunda
Acıya ninni oluyor ağıtlar zılgıtlar
Ben türkü oluyorum sıra gecelerine
İçime sığmıyor başlık parası ve töreler
Yine umut umut akıyor gençlerin alın terleri
Sevdalıyız ağam diyorlar el sallayarak hayata