Urfa; dost diyarı, ateş ve gülün şehri.
İbrahim'den beri tevhidin zikr-i cehri.
Kan renginde, Fırat’ın emzirdiği toprak.
Burda insan, kader nehrine düşmüş yaprak.
Çökmüş üstündeki o firûze kubbeler.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta