Hansımız daha əziz, şirinik dünya üçün.
Bax, gözlərim qapanır, ölürəm röya üçün.
Bal tək şirin şərbətin olammadım, neyniyim,
Sənin könül badənə dolammadım, neyniyim.
Sən odların içindən keçib gələn cəngavər,
Mən hicran bulağından içib ölən bir nəfər.
Mən hicrin əzabını,çəkirəm sübhə kimi,
Sən payız xəzanını sevirsən.Şübhə kimi.
Mən elin ağbirçəyi, xatın-xanım olmuşam,
Sən elin ağsaqqalı, gözüm canım olmusan.
Sən mənə asimanı hədiyyə tək vermisən,
Mən də sənə gör necə vuran ürək vermişəm.
Sevinc Arzulu
Kayıt Tarihi : 6.7.2019 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/06/urek-vermisem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!