Upuzun Acılar Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Yaşama kıyan, insan öldüren! Bir gün sende öleceksin elbet
Son nefesini verdikten sonra
Faşizmi kurmak için hayata saldıran
Seksen milyon
İnsanın kanına giren
Şansölye
Adolf Hitler gibi
Silahında kalan son kurşunla
Sen de
Belki sende
Bir gün
İntihar etmeden önce
Aklını yıtırmış olacaksın
Ucu bucağı olmayan
Ölümün kucağında
Belki " ben çok kötüydüm" diyeceksin
Kendi cesedinin ateşiyle
Yanaraken
Kül olmadan önce
Cesedin ölümüne boğazını sıkarak  seninle o gün
Bilki dünya üç beş bilgisizin elinde kalmayacak, senden sonra

Yaradan'dan dolay niyaz eden, kanlı ellinden hayır gelmeyen
Boynu ipe asılan, Mezopotamya halkların azılı düşmanı
Kuytuları zehir saran
Duvar dipleri
Sokakları
Kürt'lerin cesetleriyle dolan
Irak'ın
Halepçe kentinde
Yaşayan Kürtler nçiçin
Katliamı emri veren
Pençesinden insan kanı damlayan
İstibdat düzenin
Zalimi
Saddam Hüseyin'i gibi
Yaşamla oynayan
Cani
Dokunma yaşamın ritimine
Günahsız bakışlara
Seven yüreklere
Canlara
Gülücüklere
Islak gözlere
Çocuklara
Bedenleri, ruhları sürme sızılara
İncecik upuzun acılara
Hani "can almak yalnız Allah'a mahsustu !" peki
Yaptığın bunca kahpelik
Bunca katliamı niye?
Kara toprak bir gün
Senide bağrına basacak
Yılanı, çıyanı
Her gün etlerini didiklerken, kim seni kurtaracak
Diktatörlerin şahıda olsan sen, kötülüğün cezasız kalmaz

Ömürler, canlar, gülen yüzler, umutlar, aydınlığı bitiren 
O "can veren Allah'tır" diyen apoletli zat
Çocuk yaşta olan
Erdal Eren'in
Yaşını büyütüp
Darağacına gönderen
İki dirhem somuna muhtaç
Yoksulun
Ve
İşçi sınıfın
Kürd'ün
Alevi'nin düşmanı
Sermayenin uşağı
Özgürlüğe kin güden
Yaşatmayı değil
Öldürmeyi hüner sayan
Irkçı
Faşist
Kenan Evren gibi
Gün batımında
Senin de virane olacak
Yüreğin
Ocağın
Evin-barkın, saltanatın
Nefesin tükenecek, soluğun kalmayacak
Doymayan gözlerini kara toprak örtecek
O gün, özgürlük okyanusuna
Aydınlık günlere
Yelkenler açılacak
Bir daha dönmemek için, zulmün girdabından
Güneş sıcaklığından! Gün doğacak, o gün özgürlük dolu sabaha

Mehmet Çobanoğlu
27.01.2023
İstanbul