ne garip sesi var zurna ile davulun
beni annemin sözleriyle avutun
oysa ben büyümedim küçücüktür ellerim
bakın sayenizde büyüdü gözbebeklerim
ben, unutulmuş bir köyün küçük kız çocuğu
ben, ninnilerle uyutulmuş düşlerin yorgunu
sorarsanız ’ünzile’dir adım
uyurken hiç koyun saymadım!
ayıklamaya çalışırken sapla samanı
apansız geliverecek ömrümün ahir zamanı
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yağmuru kim döküyor ünzile kaç koyun ediyor dayaktan uslanalı hiç bir şey sormuyor sezen aksu ----------
Duyarlılıgınızdan dolayı kutlarım güzel olmuş ufuk bey
Keben
TÜM YORUMLAR (7)