Ünzile Güneş Şiirleri - Şair Ünzile Güneş

Ne olursa olsun,
Gülen gözlerle bakmalısın hayata
Vazgeçmek yok öyle hayallerinden,
Hayallerindir seni böyle tutan ayakta

Dikenler var yolunda,türlü türlü zorluklar

İçimize dokunurdu hani şarkılar eşlik ederken ağlardık
Bütün şarkıları bize yazmışlardı hani
Sevdanın deli çocuklarıydık biz
Dalgındık,bi haberdik hayattan
Bir ikimiz vardık koskoca dünyada
Ve cesurduk, korkmuyorduk ayrılıktan

Şarkılardaki kadar güzel mi gerçekten aşk dedikleri,
Yoksa kandırdılar mı bizi hayalci şairler
Acılarını deste buket paketleyip
Rengârenk heyecanlar diye mi sundular bize…

Sevgilinin bir sözüne gerçekten aşıldı mı çöller,

Bir merdivenmiş hayat basamak basamak çıkılan
Bir yolculukmuş meğer geri dönüşü olmayan
Giderken önüne bakmalı bu yüzden
Geride kalanlara el sallamayı unutmadan...

Kiminin bahçesi dikenli,kiminin ki gülistan

Zehir zemberek gittiğinden beri şarkıların tadı,
Ve gölgesi yok artık yaslandığım ağacın
Yokluğun böyle ağırlaşmışken omuzlarımda
Anladım: Varlığın değeriymiş hayatımın

Tarlaların al yanaklı narin kızlarıydı gelincikler

Yağmur yüklü, iyi kalpli gri bulular
Merhaba...
Minnettarım size,
Getirdiğiniz için; bana iri taneli güzel yağmurlar

Göçmen kuşlar...

Kendimi senin sıcaklığına bıraktığım gecelerin sabahında
Hayatımı aydınlatan o gözlerinden öpeceğim.
Bekle sevgilim beni...
Bil ki bir gün mutlaka geleceğim geri...

Geldiğim vakit,

Sessizlik...Ve serin dalgaların o kışkırtan hışırtısı
Çıplak ayaklar... Ve tenimi yalayan arsız rüzgar
Mutluluk bu olsa gerek
Mutluluk bu olsa gerek
Derken yüzüme yayılan,içimi aydınlatan ılık gülümseme
Ve aniden ardımda beliren çıtırtılarla irkilmek

Yüreğim yanıyor Ya Rasulallah, yüreğim yanıyor
Rabbimden aldığın nurun her bir huzmesi yetiyorken
Her birimizin tek tek aydınlanmasına
Gözlerimiz kör,kulaklarımız sağır oldu.
Eşref-i mahlukattan ne haber,bir çoğumuz esfel-i safilinde kayboldu
Getirdiğin kutlu mesajdan bi haber kaldık

Uykusuz gecelerde sesin vurur içimin kıyılarına
Ve yüzün bir yakamoz misali zihnimin karanlığına
Yalnızlığımı bölüşürken yanan alnımı dayadığım duvarla
Bir alev topu oluverir yüreğim...
Çünkü hayalin bir film şeridi gibi akar
Issız odamın zehir zemberek soğukluğunda