Ünzile Şiiri - Süleyman Bektaş

İstanbul'u hiç bilmezdin
Ne çabu

Neden kaçtın sen
ellere.
Yabancıya hiç bakmazdın.
Ne çabuk düştün dillere.
Ne oldu sana Ünzile?

Sen hiç içki içmez idin.
Bak kadehin bomboş oldu.
Hep güler hiç ağlamazdın.
Bak gözlerin yaşla doldu.
Ne oldu sana Ünzile.

Meyhaneden geçse yolun,
Olurdu bu sana ölüm.
Ben seni bir barda buldum.
Ya şimdi kaç kere öldün?
Ne oldu sana Ünzile?

Yine gözlerin nemlendi.
Bak kadehin tazelendi.
Haydi kaldır da gidelim.
Artık çok geç sil gözlerini.
Ne oldu sana Ünzile.

Bozkırda çiçek açılır.
Kopar çamura atılır.
Kadehte sevda mı olur.
Çağdaşi buna üźülür.
Ne oldu sana Ünzile.