Unutuyorum Şiiri - Sinan Oğuzhan

UNUTUYORUM

Gün doğarken her sabah,
Saatler feryat içinde kalır,
Uyanırım aniden aklımda sen.
Sensiz zamanı unutuyorum.

Telaş içinde çıkarım yataktan,
Giyinirim farkında olmadan,
Sıcaklığını düşünürüm, seni,
Pantolon giymeyi unutuyorum.

Çıkıyorum yola alel acele,
Koşturmalar içinde şaşkın,
Güya sana geliyorum aklımda,
İşime gittiğimi unutuyorum.

Toplantı, evrak, yığınla iş,
Karma karışık oluyorum,
Seni özlüyorum, düşlerimizi,
Kime ne dediğimi unutuyorum.

Zil çalıyor midem açlıktan,
Güneş tepemde dikiliyor,
Yanımdasın sanıyorum ansız,
Ne yiyeceğimi unutuyorum.

Gün batarken akşama doğru,
Eyvallah diyorum tüm âleme,
Nurlu yuvama giriyorum susuz,
Kapıyı unutuyorum al açık.

Soyunuyorum nursu duş için,
Sıcaklığına dalıyorum birden,
Ayaklarımda pestil botlarım,
Sensiz yandığımı unutuyorum.

Can boğazımda çıktı çıkacak,
Seni arıyorum, perişan halim,
Merhaba diyor gülerek sesin,
Elimde ölümü unutuyorum.

Bir başka âlem sohbetlerimiz,
Cennet yüzünü seyrederim,
Gün gibi, ruhum kamaşır,
Nurunla mekânı unutuyorum.

Bir kelebek gibi dokunuyor,
Güven dolu pak ellerin,
Tamam diyorum tamam.
Azrailliğimi unutuyorum.

23.11.2004 03.00
Malkara Evim