keşkelerimi boğduğum
Akşehir gölü kuruyor
ve ben
unutuyorum seni
kokunu unutuyorum
unutuyorum kaybolmuş çocuklar gibi
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
hiç bir şeyi unutmam sanırdım
adın neydi
unuttum
Masal
diğer tarafa giderken,
birşeyler götürmek mümkün olsaydı,
ben, içinde balıklarıyla birlikte
her zaman gittiğim gölü almak isterdim yanıma.
not et bunu,
ve dostumsan masallarıma inan.....
kaç zamandır
çoluk çocukluğunla
güle oynaya bir kahvaltı yapıp-
yapmadığını da
düşün bu arada....
en yakın dağın
ne kadar uzak oluşu gibi birşey
seninkisi....
bu yüzden, bütün kitapları okumak istiyorum.
sırf bunun için
fazladan birkaç yüzyıl isteyebilirim...
dostumsan masallarıma inan.
inandığında masal olmadıklarını göreceksin.
benim,
elleri,yüzleri kirliyken
daha çok sevmek gibi
tuhaf hallerim de var,öğrencilerimi.
bizi yetiştiren zihniyete inat
susanın adını tahtaya yazdırıp
somurttukça bir çarpı attırmamsa
gayet normal...
toplu halde kıyıya vuran
balinaları da düşün bu arada.
bu arada o göle
o balık tuttuğum göle
turnalar da geliyor arasıra
inanırsan masal olmadığını göreceksin.
yoksa, en yakın dağın
ne kadar uzak olduğu
hiç önemli değil inan.
Inan...
Uğur Balcıoğlu
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta