keşkelerimi boğduğum
Akşehir gölü kuruyor
ve ben
unutuyorum seni
kokunu unutuyorum
unutuyorum kaybolmuş çocuklar gibi
beni arayan bakışlarını
okul çıkışlarını unutuyorum
on altısında mıydık biz
alnından bir tutam dökülür müydü senin
ne çok sever miydin ellerimi
unutuyorum
ay damlamıyor serçe parmağımdan
artık resmini yapamıyorum
gamzen hangi yanağındaydı
unutuyorum
Akşehir gölü kuruyor
ve ben seni
unutuyorum
Kayıt Tarihi : 7.11.2018 01:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
adın neydi
unuttum
diğer tarafa giderken,
birşeyler götürmek mümkün olsaydı,
ben, içinde balıklarıyla birlikte
her zaman gittiğim gölü almak isterdim yanıma.
not et bunu,
ve dostumsan masallarıma inan.....
kaç zamandır
çoluk çocukluğunla
güle oynaya bir kahvaltı yapıp-
yapmadığını da
düşün bu arada....
en yakın dağın
ne kadar uzak oluşu gibi birşey
seninkisi....
bu yüzden, bütün kitapları okumak istiyorum.
sırf bunun için
fazladan birkaç yüzyıl isteyebilirim...
dostumsan masallarıma inan.
inandığında masal olmadıklarını göreceksin.
benim,
elleri,yüzleri kirliyken
daha çok sevmek gibi
tuhaf hallerim de var,öğrencilerimi.
bizi yetiştiren zihniyete inat
susanın adını tahtaya yazdırıp
somurttukça bir çarpı attırmamsa
gayet normal...
toplu halde kıyıya vuran
balinaları da düşün bu arada.
bu arada o göle
o balık tuttuğum göle
turnalar da geliyor arasıra
inanırsan masal olmadığını göreceksin.
yoksa, en yakın dağın
ne kadar uzak olduğu
hiç önemli değil inan.
Inan...
Uğur Balcıoğlu
TÜM YORUMLAR (2)