Kara sevdamın en güzel baharında
Yanağında açan çiçekleri unutuyorum
Karanlığımın aydınlığıma inkılabı sebebi
yeşil gözlerini,unutuyorum
Her salladığında deprem olurdu yüreğimde
O kumral saçlarını tel tel unutuyorum
Ve yürüyüşün bir başka gelirdi gözlerime
Serseri gibi her adımımda yürüyüşünü unutuyorum.
Ve biri geldi senden başka,senin gibi hitabı öze
Anladımki herkes aynı girermiş bu saçma söze
Bir başkası değil de aslında mesele
Ben seni unutuyorum..
Hayatıma girdin,vurgun gibiydin
Boğuldum dalgalarından..
Sel felaketim hatta salgın gibiydin
Çıkardım seni damarlarımdan
Farklı sandım,bir ilktin kandırdın
Acımadan..
Sende bir fark yokmuş aynıydın
Ver o sana verdiğim tacı bana..
Kayıt Tarihi : 6.1.2016 11:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)