Unutuyorum Şiiri - Mahir Güler

Hayat çile ipliğini boynuma
Sarınca gülmeyi unutuyorum
Kıymet bilmeyene gönül sergimi
Serince gülmeyi unutuyorum

Söz ağızdan çıkar dönmez yerine
Acısı yaralar iner derine
Değerinden fazlasını birine
Verince gülmeyi unutuyorum

Sabır tezgâhında işlenmiyorum
Zannettim ki artık yaşlanmıyorum
İkiyüzlü sansar hoşlanmıyorum
Görünce gülmeyi unutuyorum

Dostunu üzersin kem sözlerden kaç
Sırrı saklayana dertlerini aç
Minnet eyleyenler yarama ilaç
Sürünce gülmeyi unutuyorum

Kulfani kocalık gençlik kışıdır
Namert’te insanlık tarla kuşudur
Sonuç ölüm bekçi mezar taşıdır
Varınca gülmeyi unutuyorum