Unutuyorsun Sende! Şiiri - Alpaslan Merç

Gökler ağlıyor yine,
Ve süzülüyor saçlarimdan gözyaşları.
Önce hafif bir meltem,
Ardından fırtınalar kopuyor.

Kaşlarım çatık,
Ve yüzümde acı bir matem.
Denizler köpürüyor,
Dalgalar çalarken liman davullarını
Gemilerde battı batacak.

Martılar çıkmamış yuvasından,
Yavrularıda aç galiba.
Duyuluyor göklerde yankılanan çığlıkları.

Gözlerim gözlerine değerken de
Yok oluyor bütün bunlar.
Önce bir ışık demeti değiyor nemli toprağa,
Oradan bir çiğdem fışkırıyor.

Dönüp bakıyorsun ardına;
Tanıdık biri gibi
Hoşçakal diyor sana bir yabancı.
Önce hafif bir sitem
Sonra boş veriyorsun sende.
Çekilip tekli koltuğuna,
Seyrediyorsun boşluğu.
Belki sağ elinde bir kadeh şarap
Yada ağzında sönük bir sigara,
Sadece kendinin bildiği bir acı
Ve çaresizliğin huzuruyla
Zamanla unutuyorsun sende
Onu ! Sevdiğini ..!