Söz vermek, bir komiğin şakasına benzemez.
Yaşamak kadar kutsal değilse sözün, gölgen gülümsemez.
Dilin kemiksiz sanıyorsan, ruhun seni önemsemez.
İsmin ne olursa olsun, sözünü unutuyorsan yoksun.
Sözünü aşkın kadar asil bilmiyorsan, yüzün aydınlanmaz.
Sokakta sözünle baş başa kalıyorsan, yaşadığın hatırlanmaz.
Duyduklarını inanılmaz buluyorsan, söylediklerin umursanmaz.
İsmin ne olursa olsun, sözünü unutuyorsan yoksun.
Kayıt Tarihi : 23.8.2006 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşam verdiği sözü, filmlerdeki replikler gibi, boyuna değişir sanan adam kılıklılarla dolu. Edebiyat güzel şeylere adanmak için yapılır. Bir istisna olsun.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!