Sonsuz sakinlikte dingin bir limana sakladım duygularımı
Engin maviliklerde kaybettim yeni yetme sevdalarla gölgelercesine
Sana doğru koşan ama uzaklaşan düşüncelerimden sıyrıldım bir bir
Yardımıma yine kendim geldim biliyor musun?
Ne çok şey söyledim oysa ama sen ne kadar az şey duydun...
Sarınırken gölgesi düşen sancılara yollar buldum geri dönülmez
Bir yankıdır dedim çığlıklarıma vurdumduymaz oldum
Nedendir düşünmedim nasıldır sorgulamadım
Endişelendim zaman zaman ama ona da bir kılıf uydurdum
Son bakışında düğümlenen yorgun bakışlarımı uykuya saldım
Açılan kapılardan geçtim yeni bir yol bulmak umuduyla belki ilk kez...
Ne sondadır ne başlangıçta hoyrat zamanlardan birinde
pişmanlıklarımdan sıyrıldım
Ve sonsuz bir sona fırlattım senden arta kalanları...
Tuğba UzüğütenKayıt Tarihi : 27.6.2007 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27 Haziran 2007

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!