Unutuş Şiiri - Kenan Kara

Burası kurşun uçlu mızrağının ilk uğrak yeri
Çilelenmiş kartalların göz hapsindeki
Kaybolmuş gemilerin
Bir gece bile sığınmadığı liman
Vurgun yemiş
Yaşasa da kar etmez
Diye feda edilen
Can suyu görmemiş kalbim Suna

Gidersin
Her gerilmiş yay boşanır üstüme hedef gözetmeden
Her savrulan gürz göğsümde parçalanır
Güne çıkmayan mağaralardan bahsederken
Zifiri karanlık içim bitap düşer

Dönmezsin Suna
Kaç heybetli dağ yan yana dizilirse
Ardında bulamazlar seni
Benim kaybettigim gibi
Söyle bileyim
Kaç yalan söylersem
Gizli kalırsın antik çağların solgun koynunda

Sevmezsin Suna
Kanımda bir illet peyda olur
Agular ruhumun en savunmasız yerlerini
Kaynaksız bir nehir boşalır içimden
Taşar hasretin göz çeşmemden
Söyle Suna böyle zamanlarda
Bir avuç ateş böceği aydınlatabilir mi
Bensiz geçirdiğin onca geceyi

Unutursun Suna
Yüreğimden koparırsın vadettiğim çiçekleri
Bir koku kaybolur yeryüzünde
Ateş kelebekleri kıvılcımlar saçar
Tutuşan saçların, küle çevirir kalbimi
Bu nasıl bir düzen Suna
Gelirken de giderken de kazanan yalnızca sen

Bulutları ağlamaz sanırsın
Ağaçları kanamaz
Vebalı şehirleri hep ayakta kalır sanırsın
Hiç anlatmadım ama
Ben ne yıkılışlar gördüm Suna
Nice kahramanların izinde boğulduğunu
İmparatorluklar gibi sönüp gittiklerini
Söyle şimdi Suna
Nasıl unuttun beni herkes gibi

15.07.23