Unuturum Seni Dönsen Belki

Ah seni kalbimden bir çıkarabilsem
Her şey ne kolay olurdu
Yaşamak, nefes almak bile
Ne kadar sıradan
Hatta gökkuşağı bile
Seni unuttuğum anda yedi renk
Sene dört mevsim
Ve on iki ay
Kelimeler anlamlı ve
Karanfiller senden başka
Bin bir kokuda olurdu belki
Vatan olsan
Daüssıla derdim sancına
Ve belki ölmüş olsan
Yüz kez alışırdım kahrına
Ah seni beynimden bir atabilsem
Her şey ne kadar kolay olurdu
En azından İstanbul
Bana sen olup gözlerini dikip bakmazdı
Martılar ben olup
Acı acı adını bağırmazdı
Deniz tenin kokmazdı
Hele o güneşin batışı
Beni senden alıp yerlere çalmazdı
Ah seni içimden bir çıkarabilsem
Her şey ne kolay olurdu
Yaşamak, nefes almak bile ne basit
Sevebilirdim belki de
Düşler kurardım
İçinde senin olmadığın
Bir sevi rüyası görürdüm
Aile kurar,
Baba olurdum belki de
Sensizlik
Boğazıma duran acı lokma
Unuturum seni dönsen belki de