Unuturum Sanma Şiiri - Ayşe Şafak Kanca

Öğrendiğim yeni laflarla hayattan
bir şiir yazdım sana tüm o şeyleri
- ben günümü kaybettim-
diye yaz bunu da..

Ne çok yalanmış meğer yüzün
parlamayaydı ayda gece
çalar gelirdim hüzzam
bir demet çingeneden
belki bir hatıra
belki eski günlerden diye
diye çocuk
oluşumun üstünden ne
çok silmişim dünden
anladım hepsi güzel-ce
demekmiş kuşdilince
yabani sözcüklerle

al bir elma düşmüş Kabile
mırıltılar arasında, yalnızlık
perde-perde
karşı ev Vivaldi
“dört mevsim” metruk bahçe
köşe-köşe,
mevsimlerden kırılgan
son-bahar

çalı çırpı yetmiyor örtmeye
kıyamete hep son nota
ah kargalar…