Unuturum Kim Bilir Şiiri - Alican Sofu

Şimdi gitsem.
Ağlar mı İzmir?
Sorar mı babam?
Kanar mı anam?
Tüter mi yarım bıraktığım sigaram?
Odanın kirli geçmişinin tepesine çöker mi duman?
Kapının arasından sızar mı bulutlar.
Bu insanlar beni üzmekten ne anlarlar!

Ulan bir kağıdım birde kalemim var.
Nem kaldı başka.
Sömürün gözyaşlarımı, benden size hediye olsunlar.

Susturdum kalemi, kadere teslimdir yazamadıklarım.
Bir düş kurdum kendime bir de yarım bıraktığım anılarım.
Cevap veremesem de, dediklerinizi gözlerinizden anlarım
Rol yapmayın bana, ucuz senaryolarda kirletmeyin yüzümü
Oysa ben sizler için feda etmiştim ömrümü.

Kaldırım taşlarında kirlenen çocukluktan kalma esmer gönlümü.
Ve yazdığım şiirin vebalini yüklerim sırtıma,
Giderim...
Kimse çözemez içimdeki ateşin bir çırpıda sönüşünü.

Ezber bozan düşüncelerim kalır size,
Yıllar önce demiştim ya,
Bir Ali’ydim Can’ım sizde kaldı diye.
Ya sahip çıkmadınız ya da ne bileyim işte umursamadınız.

Saat geç olmuş ben gitmeliyim.
Şimdi benden size kalan bir " umut’tur."
Birde Kırıntıları’m.
Eğer gittiğim yerde bir kalem bulursam,
Bilmiyorum belki yeniden karalarım.
Sonra kanatırım,
Sonra unuturum kim bilir...