Unutamam diye ağlama öyle
Unutursun gülüm sende unutur
Acıları verip yağmura, sele
Unutursun gülüm sende unutur
Sofralar kurulur yemekler yenir
Aklına düştükçe gözün nemlenir
Elbet de arkandan biri seslenir
Unutursun gülüm sende unutur
Arada kalbine girse de sancı
Seninde gönlüne bulunur hancı
Yaşanan o yıllar olur yalancı
Unutursun gülüm sende unutur
Anıların bir, bir mazide çürür
Gözyaşların durur pınarı kurur
Gidenler elbet bir gün unutulur
Unutursun gülüm sende unutur
Başından dağılır bu sis bu duman
Yarana kabuğu bağlatır zaman
Unutuldu gitti bak anan, baban
Unutursun gülüm sende unutur
Sabahlar olurda yeni gün başlar
Değişir dostlar bir çok arkadaşlar
Aynada sürmeyi görürce kaşlar
Unutursun gülüm sende unutur
Meyve olgunlaşır kızarırda nar
Saçlarına lapa, lapa yağar kar
Anne diye ses verince çocuklar
Unutursun gülüm sende unutur
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 2.5.2011 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!