Unutursun diye şiir Şiiri - Leylaa Ecrin

UNUTURSUN DİYE ŞİİR

“Unutursun!” dedin ya,
o gün yaktım içimdeki karanlığı,
ne varsa kalan senden
hepsine ad koydum
suskun aynalarda.
Hatırlamak…
bir çocuğun düşerken tuttuğu bir ses gibi
yarım, kırık ama
hâlâ senin.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Unutmak istesem
hangi dizeye ihanet edebilirim ki?
Seninle yazılmış bir gökyüzüne
nasıl kar yağdırayım?
Gülüm,
sen yıldızlara lale saplamaktan bahsettin,
ben o yıldızları topladım
her gece avuçlarımda.
Her biri senin adınla yanıyor
hâlâ.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Unutmak dedin ya,
sana benzeyen her kadın
biraz daha uzaklaştırdı beni senden.
Hiçbiri sen değildi çünkü,
hiçbirinin gözlerinde
unuttuğum kadar sen yoktu.
Bilirim,
unutan özgürdür,
ama hatırlayan kutsal…

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ve ben,
seni unutarak değil,
her gün biraz daha anımsayarak
affettim kendimi.
Unutmak kolay değil, gülüm,
seninle yazılmış bir ömrü
silebilmek için
önce kendimi öldürmem gerekirdi.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Geceler bana seni değil,
sana dair sustuklarımı fısıldıyor,
ve ben her fısıltıda biraz daha sen oluyorum.
Her yalnızlık,
biraz daha seni anlıyor.
Hatırlamak,
bazen kurumuş bir çiçeği
eski bir kitabın arasından bulmaktır .
rengi solmuş ama kokusu hâlâ sende.
İşte o koku
zamanın bile yenemediği bir duadır.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Gülüm,
seninle konuşmuyorum artık .
seni seven hâlimle konuşuyorum,
seni unutamayan hâlimle vedalaşamıyorum.
Sen gittiğinden beri
hiçbir şiir tam olmadı,
hiçbir dize sonunu bulmadı.
Çünkü seninle bitti her kelimenin sesi
ve ben, o sessizlikte yaşamayı öğrendim.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Kalbim hâlâ senin için atmaz belki,
ama seninle birlikte atmayı bıraktı.
Unutmak mı?
Gülüm, senin adın bile zamanın alnına kazınmış
nasıl silebilirim?
Bir gün belki ben de unuturum…
ama o zaman
artık ben olmam.