Unutursun Şiiri - By Kaptan

Unutursun unutamam diyemediğin her ah ile vahı
Ellerinin arasına kalan kafanı, nefesinden çalanı
Veryansın ettiğin zamanı, sökmeyen şafakları
İçinde bir sızıyla unutmadın ya; unutursun

Unutursun kara kelem sana çizilen yolları
Adımladığın kaldırımların taşlarını
Zamanın ne kadar hızlı, sabrının sancılarını

Unutursun; gözlerinden akan yaşlarını, unutursun
Raflara sığmayan ödediğin bedellerin sayfalarını
Her defasında sıfırların toplamından çıkan sonuçlarını
Boynunda taşıdığın yaftanın ağırlığını
Unutursun; bir türlü olmayan sabahlarını

Üzerindeki bir kısa kolluyla, babanın arkasından bakakaldığını
Uzakların ne kadar yakın, yakınlarının ne kadar uzak olduklarını
Nefessiz kalan yüreğinle, titreyen dizlerinin dermansızlığını
Unutursun; kapandığın yatağının gıcırtılarını

Unutursun Ankara'nın kara soğundan çıkma haykırışlarını
Elindeki simitle çalınan ömrünün yanlızlığını
Eve dönüşlerinde uyuyamadığın gecelerin yakamozlarını
Unutursun; sana bakışların ahlaksızlıklarını

Bir hevesti geçti, bir oyundu bitti, geçen baharlarını
Artık yeter diyen çaresizliklerini, yargılanan suçsuzluklarını
Payına düşene hayır, yoruldum diyemediğin anlarını
Unutursun; kabuk bağlamayan yaralarını

Firarındaki hayallerinin, sol yanında taşıdığın acısını
İstanbul'a sığmayan, içinde bir bir ölen şehirlerin, yok oluşlarını
Gün geçer, ay geçer, yıl geçer, geçmeyen umutsuzluğunun pasını
Unutursun; aç köpekler doysun, namusun salyalarını

Çalan bir telefon, yazılan bir mısra, unutturmadımı sağlığını
Unutursun sevdaların yalanlarını, aşk'ın oyuncaklığını
Tutsak etme bırak, sığmaz bunlar artık kanayan yaralarına
Unutursun; kırılan saatlerin camlarını

Gözlerini diktiğin tavanlarını, kendi kendine yazdığın ağıdı
Her defasında harlanan yürek yangınlarını
Ard arda yaşadığın, bir kabuk ekmek, bir kaşık aş, sözde adamları
Unutursun; tek tek ekleyip sığmayan mezarlarını

by kaptan (18.Nisan.2020) 20:49