Yar diyerek ardın sıra bağrıma,
Vursam da unutursun, vurmasam da.
Şu kuru canımı senin uğruna,
Versem de unutursun, vermesem de.
Bırakmasam incecik ellerini,
İnletsem her gün sazın tellerini,
Yoluna sevdiğin güz güllerini,
Sersem de unutursun, sermesem de.
Bende her akşam gam, sende kahkaha,
Daha fazla koyma beni günaha,
Üşüme diye geceden sabaha,
Sarsam da unutursun, sarmasam da.
Unutmak senin en âlâ hünerin,
Yüreğin karlı dağlar gibi serin,
Arayıp bulurum nerdeyse yerin,
Sorsam da unutursun, sormasam da.
Mutluluk küpünden boyalar sürsem,
Altına sırçadan saraylar kursam,
Görsem bir kez olsun, vefanı görsem,
Ölsem de unutursun, ölmesem de.
01.10.2016
Muhittin AlacaKayıt Tarihi : 1.10.2016 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhittin Alaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/01/unutursun-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!