yenildim aşka
bir hayalin uğrunda
o yüzü nasıl unutur insan
acımasız bir Sonbahar sabahı sanki
baharını kovdu kışın ortasında
o yüzü unutamıyorum
nefrete kurulmuş sanki
son sözler hançer gibi indi yüreğe
canım yanmıyor yavri
yaralarım nasır bağladı bilesin
fakat sandığın gibi değil
madara olmadım yani
çatım akmıyor artık
çay demledim
komşularım uğradılar az önce
bir tas çorba azda dolma sarmışlar
boyadım odamı
ellerim renklerle örülü
bu gece huzurluyum sevgili
yorma bizi kirlendi aşk
Unutursun.
sonra alışırsın
kokusu düşmanın olur
her yeni sabah küfredersin
alışırsın
her gördüğünü o sanırsın
tenini,terini özlersin
alışırsın
sanki karşına çıkacağını düşünür
yürürsün
ve unutursun..
Kayıt Tarihi : 17.3.2015 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!