'Mensur Şiirlerimden...'
Gidenler sultan olsa da unutulur,
Ölenler kral olsa, yine de unutulur...
UNUTURSUN
Gün gelir unutursun...
...
“Yaşadım” desen de bir büyük aşkı, çerçeveleyip assan da duvarlarına bu satırları, gün gelecek ve unutacaksın.
...
Bu sana son mektubum ve son yazmalarım.
Ben, çekip gidiyorum...
...
Sana, bir daha “seni seviyorum” diyen de, yollarını gözleyen ve her gün bir çiçek gönderen de ben olmayacağım.
Ve bir daha kapılarına gelip bekleyen de...
...
Bir daha hazzını tatmayacaksın seni seyrederken gördüğün mahzun bakışlarımın.
Bir daha tanığı olmayacaksın ümitsizliğe dökülen gözyaşlarımın...
Ne bir daha, her fırsatta kulağına fısıldadığım aşk itiraflarımı duyacak ve ne de bir daha adına bestelediğim o hüzzam makamlı şarkılarımı dinleyeceksin...
Bir daha dünyanda ben olmayacağım...
...
Çekip giderken dünyandan, ümidi ümitsizliği, çareyi çaresizliği ve sevgilerimi de beraberimde götüreceğim.
...
“Unutmayacağım! ” demelerin yalan...
Biliyorum ki unutacaksın.
...
Baharda gelinciklere bürünen Rahva Ovası’nın, yaşadığı o zemheri aylarını, aç kurtlara mekân olan kışlarını unuttuğu gibi... Tipi ve boranları unuttuğu gibi.
Cehennem sıcağını yaşayan Harran’ın, yağmur duaları sonrasında, iki damla yağmuru gördükten sonra, o insafsız Ağustos sıcaklarını unuttuğu gibi.
Ve bir zindan mahkûmunun, özgürlüğe kavuştuğu anda, zulmü unuttuğu gibi unutacaksın...
...
“Unutamadım” diyerek, gözyaşı döksen de, gezindiğimiz yollarda, oturduğumuz parklarda sevenleri-sevilenleri gördükçe inlesen de unutacaksın.
...
Unutacaksın gülüm. Unutacaksın…
...
Parmağına ilk alyansı taktığım yerde, sana yeni bir alyansın takıldığını gördüğünde, gerçek olmasa da, sana “seni seviyorum” diyenlerin yanı başında bittiğinde bile, kim bilir, belki de hiç hatırlayamayacaksın.
...
Bilirim ki unutacaksın.
Unutacaksın gülüm, unutacaksın...
...
Son gece söndürdüğüm şamdanlarda yarım kalan mumları yaktığında, birlikte gittiğimiz kafeteryalarda çayını yudumladığında ve şark odalı mekânlarda bulunduğunda da unutmuş olacaksın.
...
Kimler unutulmadı ki? ...
“Gidenler sultan, ölenler kral olsa da” unutuldu gülüm... Gidenler sultan olsa da unutuldu...
...
Unutacaksın gülüm, unutacaksın.
O ki sular; aktıkça durulur.
Ve o ki dünya; her sabah yeni baştan kurulur...
Mehmet Cemal SAYDAM
__________________________________________________________
Bu dizelerim, 'SEVDAMA MUM YAKTIM' adlı eserimde de yer almaktadır.
Mehmet Cemal SaydamKayıt Tarihi : 10.7.2010 03:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılı yüreklerle tanış olmak, onlarla hemdert olmak ve sırlarını bölüşmek, adeta yazın hayatımla birlikte, kaderime yazılı birşey oldu... ... 'UNUTURSUN' başlıklı dizelerimi de, birbirini ölümüne sevdiklerini sanan iki acılı yüreğin, bir vesileyle ayrılışında, genç kızın 'seni unutmayacağım' diye yüreğini açıklamasının ardından, hayat gerçekleri üzerine biraz daha fazla tecrübeli olduğuna inandığım ve şahsıma olan güven duygusuyla içinden geçenleri tarafıma açık sözlülükle aktarması üzerine yazılmıştır...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!