Unutursun... Şiiri - Soner Atik

Sende unutursun…
Kimler unutmadı ki?
Ne sözler verilmişti?
Ne gözler ağlamıştı vazgeçmem diye?
Şimdi o nice gözler suskun;
Onlar unuttu ya sende unutursun…
Neler kaybolup gitmemiş ki hayatta?
Bugünü şimdi yaşıyorsun ama,
Yarın bugünü dün sayıyorsun.
Mazinin bir köşesine atılıyor o gün.
Bırak hep orada saklı dursun,
Beni de mazi yapar,
Sende unutursun…
Ellerin bilinmez bir şeyler arar,
Aldırma buna da alışırsın.
Gözlerin bazen boş boş bakar,
Düşünürsün;
Saklı durursun bulutta yağmur gibi.
En azından artık özgürsün,
Kafesten salınmış bülbül misali.
Belki çoğu zaman,
Rüzgarla esen bulut olursun.
Nereye eserse oraya gidersin,
O rüzgarla gider,
Sende unutursun…
Sen güçlüsün unutmalısın.
Göm en derin kazdığın yere beni,
Ama benden isteme sakın,
Yapamam başaramam biliyorum.
Buna gücüm yetmez,
Yetmez ki bu canım.
Düşüncelerim bile yürümüyor artık durgun,
Ben değil,geleceğin hayaliyle,
Tutkulu hayaller içinde,
Sende unutursun…
Bak herkes başarmış,
Sende onlar gibi yaparsın,
Duymazsın görmezsin benden kalanları.
Anıları,yüreğini yırtıp atarsın,
Zaman ilaç olur yaralarına,
Gün gelir adımı bile unutursun.
Varlığımdan bihaber kalır,
Silersin kalbinden sende unutursun…