Unutursak Kayboluruz

Her insanın içinden Atatürk geçmeli
Demir ağlar gibi bir uçtan uca
Vagonlar barış bırakmalı her istasyona
Özgür yarınlar adına
Hayat sadece yalancı krallarınsa öl utancından
Yoksa unuttuk mu yoksul savaşçıları
Memleketinin denizinde kulaç atsın sularda
Çıplak ayaklarıyla koşuşsun çocukları onlarında

Her insanın içinden Atatürk geçmeli ki
Anlamalı o hüzün gözleri
Yarım kalan düşü çığlık çığlığa
Derinlerde bir yerde yoksa duymuyor musunuz
Yürekler hasta yürekler yasta
O tanrı ki izliyor bizi başım secdede utancımla
Hani anaların ayağının altında cennet
Kor ateşler üstünde tutuyorlar nöbet
Hadi mümkün kıl hadi gülümset
Ardımızda bıraktık sanıyorduk taşlı tozlu yolları

Bahçeler viran yemişler bağlarda ziyan
Dereler çıkmaz sokak
Coşup akacak ya bulsa yolunu ırmak
Toprak küs ağaç yetim çiçek öksüz
Sessin benim hikayem bitmeyen öyküm ülküm
Ne mutlu diyene ben Türküm

Her insanın içinden Atatürk geçmeli ki
Uyanıkken mutlu uyurken huzurlu
Bilmem hissediyor musunuz
Her seher bir rüzgar okşar ülkeyi
Selanik kokulu