Refah TORLAK / RETOR - 1950
UNUTUR MU DOSTLAR SENİ
Hislerden şerbet ezeni
Dostça gönüller gezeni
Gözlerden ırak olsanda
Unuturmu dostlar seni
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Unutmayın dostlar beni
Şiirimle size vardım
Aslımı sevgiyle kardım
Her dostuma hatır sordum
Unutmayın dostlar beni
Sevgi saygı da öncelik
Hal tavırdaki incelik
İnsandır bende yücelik
Unutmayın dostlar beni
Kıymetimi bilmedi yar
Bitmiyor bende ahu zar
Bir selamın hatırı var
Unutmayın dostlar beni
Gönlüm hasta yaralıdır
Bir sevdam var karalıdır
Efkârlanmış naralıdır
Unutmayın dostlar beni
Haksızlıklara azarım
Celallenir de tozarım
Duygulandıkça yazarım
Unutmayın dostlar beni
Yar sitemi beni vurdu
Bir aşk yaktı da kavurdu
Zaman zaman kalbim durdu
Unutmayın dostlar beni
Coşari’yim kırık okum
Yarı açım yarı tokum
Bu gün varım yarın yokum
Unutmayın dostlar beni
İbrahim Coşar
Bu şiirime yazdığın bundan güzel nazire için sonsuz teşekkürler dostum.
Dostu ele bir tutmuyor
Teselliyle avutmuyor
Refah doğru sözler söyler
Dostlar dostu unutmuyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta