Unutur Sanma Şiiri - Necati Keçeli

Ben seni sanmıştım gönlüme ışık
Dünya denen handa yoldaş ol diye
Bu nasıl bir sevda bu nasıl aşık
Şimdi gidiyorsun gardaş ol diye

El veda çaldırıp koca mehtere
Yolunu tutmuşsun bilmem ki nere
Hasreti yazdın da kara deftere
Bırakıp gidersin sırdaş ol diye

Dönüp de bakmadan gözümde yaşa
Salıyorsun beni dağlara, taşa
Özlemi bağladın bu garip başa
Yoluma haberci bir kuş ol diye

Hep seviyorum diye elimi tuttun
Hevesin mi geçti kenara attın
Kururdu dudağım yaktıkça yaktın
Hüzünlendikçe iç sarhoş ol diye

Umudu savurup yellere verdin
Gözyaşımı döküp sellere verdin
Bilmem ki gönlünü kimlere verdin
Sende sabır denen bir taş ol diye

Aşk yarası belki kapanır amma
Bir zaman gelirde unutur sanma
Gidersen bir daha geriye dönme
Arada gördüğüm bir düş ol diye

Necati KEÇELİ
İZMİR