Ekmek kavgasına köyden ayrıldık
Arkadaşı,dostu unutur olduk
Her birimiz bir tarafa dağıldık
Hısım-akrabayı unutur olduk.
Şehir ortamında yaşama daldık
Yıllarca habersiz böyle yaşadık
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yaşamın zorlamalarıyla sosyal ve duygusal dünyalarımızdaki onulmaz sıkıntılar...Kutluyorum,saygılar sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta