Unutmuş gibiydim seni
Esmeseydi rüzgarlar
Gün ışıyınca
Görünmeseydi güneş
Aydınlan masaydı her yer
Oynamasaydı sokaklarda çocuklar
Duyulmasaydı atların nalları
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Duygu yüklü şiirinizi ve sizi gönülden Tebrik ediyorum Tahsin bey..
İmkansızı anlatmışsınız üstat, yüreğinize sağlık. Tebrikler.
Unutmak için ölmek gerek sevgili Tahsin. Unutmak kolaydır diyenlere aldanmayın,siz unutmak istedikçe aslında hatırlamaya çalışırsınız.
Güzeldi.Kutluyor, sevgilerimi sunuyorum.
tebrik ederim dost kalem harika bir paylaşım okudum çokda güzel olmuş kutlarım
MÜKEMMEL ,duygu yüklü, .şiirin ismi ve final harika olmuş anlatım o kadar hoşki tekrar kutlarım
Tahsin hocam yine duygu yüklü bir şiirinizi okudum kutlarım saygılar.
Unutturmamak için o kadar çok bahane varken unuturum seni dememek lazım...
Kaleminize sağlık sayın Tahsin Emek...
Hayatın her anı ayrı bir güzel ve aşk gibi...Hatırlatan, özleten, bağlayan, saran, sarmalayan...Yoksa hatırlar mıydık? Çok güzeldi üstadım. Yüreğinize ve kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta