Dürüstüm diye etrafa çamur atan,
Normal düzeni de birbirine katan,
Hem kendini hem etrafı aldatan,
Ne beklersin yaptığını unutup...
Yüze gülerek arkadan vuran,
Bütün varlığı yalanda duran...
Bencillikten etrafa kuduran,
Ne beklersin yaptığını unutup...
Garip üzerine giden kuzgun,
Arslana ardından saldıran çakal!
Sanma ki biz yaşarken üzgün,
Allah da seni güldürür unutup...
Garibin imanı Allah'ı vardır.
Aslında şeytana dünya dardır...
İnanan gönül Allah'a kadardır,
Ne beklersin yaptığını unutup...
Şu dört günlük yalan dünyada,
İnsan olduğunu her gün unutup,
Ne yaptıysan o kalan dünyada,
Ne yüzle geçeceksin neye tutunup...
Sanma ki boynumuz hep eğri...
Allah katında bilinir değeri...
Hakkı olmadan alıp da bir yeri,
Daha ne beklersin yaptığını unutup...
Kanma! her zaman böyle olmaz.
Çiçek kurumakla ebedi solmaz...
Arslanın da yeri çakalla dolmaz,
Daha ne beklersin yaptığını unutup...
Kuş isen ol ya şahin! ya doğan!
Kuzgun gibi leşe konma sakın...
Arslandır daima çakalı boğan,
Daha ne beklersin yaptığını unutup...
Boş dünyada hepsi böyle de olsa,
Güneşle açan çiçek ay ile solsa...
Kalırdı bu dünya kimseye kalsa,
Yaşasa ne olur o, aslı çakalsa! ...
Adapazarı.- 1992
Necmettin Özelçi
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 18:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!