Unutun Şiiri - Zeliha Şahin

Yırtın fotoğraflarımı,
Gülmesin gözlerim size.
Bir akis bile kalmasın şu dünyada,
Unutun tüm sözlerimi.

Artık yürümeyeceğim yollardan.
Küfretmeyeceğim kaldırıma park etmiş araçlara.
Geç kalmayacağım işime,
Kaçırmayacağım hiçbir tren seferini son dakikalarda,
Kahretsin demeyeceğim arkasından.

Yağmurda ıslanmayacak saçlarım,
Sokulmayacağım bir yabancının şemsiyesine.
İliklerime kadar titretmeyecek hiçbir soğuk rüzgâr,
Avuçlarımı nefesimle ısıtmayacağım.

Yalnızlık sorun değil artık bana,
Korkmayacağım karanlık gözlerden,
Kalabalıklar üstüme üstüme gelemeyecek.
Ürpertemez artık beni gecenin sessizliği.

Hüzünlü şarkılar dinlemeyeceğim,
Akmayacak artık sebepsiz gözyaşlarım.
Kalkıp kendi kendime dans etmeyeceğim,
Çılgın müzikler çalmayacak radyomda.

Deliler gibi gülmeyeceğim kendi sakarlıklarıma,
Bakmayacağım gözlerinin derinliklerine,
Hiçbir söz kırmayacak artık narin ruhumu,
Mutsuzluğumu yüklemeyeceğim artık kahpe kadere.

Boyun eğmeyeceğim haksızlıklara,
Susmayacağım artık kimseye ve dahi, küsmeyeceğim.
Beni ansızın vuranları dostum bilmeyeceğim,
Düşmanımda artık düşman bellemeyeceğim.

Ömrüm bir masa başına bağlanmayacak,
Nereye istersem oraya gideceğim.
Cehenneminden ve cennetinden de korkmayacağım, Onu da yaşayacağım.

Hatalarım benim , kimseyi suçlamayacak,
Pişmanlık duymayacağım.
Ne kadar kırıldıysam o kadar kırdım,
Kırdığım kimselerden de af dilemeyeceğim.

Acımasız dünyadan gün gelip ayrıldığımda,
Bir toz bulutu bile kadar,
Hükümüm olmayacak şu evrende,
Gün gelip unutulacağım,