Elin mahkum unutamazsın beni
Bir bankta isim olurum, bir bulutta silüet
Olmaz deme gün gelir karşında olurum
Bırak konuşmayı nefes almayı bile unutursun
Ama beni unutamazsın
Ellerini ısıtmak ister birisi
Yaralarına merhem olur
Bir yabancının koynunda uyanırsın
Bilirsin ki hiç kimse ben değil
Sefkat nedir unutursun
Ama beni unutamazsın
Gün olur bayram neşesiyle buluşursun
Derdi, kederi çıkarırsın lugatından
Gün olur el gibi gelir herkes
Yalnızlığı sol cebinde taşırsın
Hayatına anlam katmayı unutursun
Ama beni unutamazsın
Gereği kadar yaşarsın her şeyi
Koy verip gidemezsin yerli yersiz
Sıradan günler sıra tutar hayatında
Dibini gördüğün şişelerle konuşursun
Kendinde olmayı unutursun
Ama beni unutamazsın
Görüş mesafen gitmez benden öteye
Özlem dolu yüklemlerle süslenir cümlelerin
Herhangi birinin göz bebeğinde görürsün beni
Ürperir kalakalırsın
Göze almayı unutursun
Ama beni unutamazsın
Zindan karası siyah olurum bazen
Mateminde beni bulursun
Kardelenler arasında beyaz olurum
Huzur olup içine doldum sanarsın
Sevdiğin gökkuşağını önüne serse
Siyah beyaz görür renkleri unutursun
Ama beni unutamazsın
Bir beyaz gül olur
Bir hüzünlü şarkı olur
Olmadı, küçük bir kız çocuğu neden olur beni hatırlarsın
Seni unutursun ama beni unutamazsın...
Kayıt Tarihi : 10.4.2011 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!