Nedir bu yüzyıllık aşkın sancısını yüreğime düşüren şey?
Neden hep kağıt kesiği yaralar ellerimde
Neden günlerden hep haftaiçi, sabahın beşi
Yüzümü yüzünle yıkıyorum, kokun hala benim.
....
Ben neden ana kucağından ayrı düşmüş bir yetim dar gönüllü sofralarda
Neden çöllerin ısssızlığına uzanmışım sereserpe
Kalp atımlarım ne vakittir böyle?
Ben niçin?
Sen nasıl..
Öyle yüzünde muntazam güzellik, evimin erkeği,
İçimin gülen yüzü..
Esip geçtiğin çöllerde tek bir ayak izin kalmadı.
Nasıl can acıtıyorsun..
Unutursun, diyorlar
Unutuluyor mu sahi..
Kayıt Tarihi : 10.9.2014 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!