Hayatın tadı tuzuydun
Sanki kınalı kuzuydun
Menekşelerin kızıydın
Adın baharmıydı senin
Vazgeçilmez bir tutkuydun
Gönül bahçemin ufkuydun
Gittinde kimlere uydun
Adın sevdamıydı senin
Yokluğun ateşten gömlek
Dayanamaz buna yürek
Unuttum istemeyerek
Adın hasretmiydi senin
Her nefeste seni aldım
Her gece uykusuz kaldım
Sanki çölde susuz kaldım
Adın Leyla mıydı senin
Unuturmuşum adını
Anlatırmışım tadını
Haya kırsın inadını
Sende buna gülmelisin
İşte buna üzülmelisin.
Kayıt Tarihi : 4.12.2002 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Erkal](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/04/unutulurmus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!