Unutulur Gönülsüz Arkadaşlıklar

Artık bunalımlar başladı senin yokluğunu hisseder oldu çocuklar
Eve gelince soruyor annemiz nerde koltuklarını boşaltmışlar
Köşesinde kimsecikler yok arkadaşlarda aramıyor bıkmışlar
Yeter ki kaybol her şey bir anda unutulur gönülsüz arkadaşlıklar

Ateş düştüğü yeri yakar derler gerçekten çok doğru söylemişler
Ben ve onu sevenler gerçekten içinde yaşatıp bütünleşmişler
Hayat belki de saygıdır umuttur tarih gibi bir sayfaya itilmişler
Okuyunca hissedersin yaşarken ancak sevgilisine atfetmişler

Karmaşık geliyor unutulmak başka bir şey değil yaşamak
Öle bilirsin ama gönüllerde oluşan izleri onlarla paylaşmak
Seversin seveni içine gömmüşsün buda belli ona ulaşmak
Her şeyi ile duymak koklamak hatta bir bedende oluşmak
21.03.2008
Bahattin Tonbul