Unutulmuyorsun Şiiri - Hasan Özünal

Unutulmuyorsun

Unutulmuyorsun…
Sileyim dedim,
Yetmedi silgilerin gücü silmeye…
Zayıflayan hafızam,
Unuttu her şeyi ama
Unutamadı seni…

Doldurdum hatıraları torbalara
Atayım dedim derin kuyulara.
Yeraltında kuyulardan
Tüm kuyulara karıştı,
Sonra bana döndü tekrar,
Kanımla her hücreme ulaştı…

Atılmıyor, silinmiyor,
Unutulmuyorsun…

Senin gibi
Valizini toplayıp da
Gitmiyor bu sevda…
Senin gibi etmiyor veda
Sen yok oldum sanıyorsun
Bende yokluğun olmasa da.

Atılmıyor, silinmiyor,
Unutulmuyorsun…

Gözden ırak olunca
Sen yok olacağım sanıyorsun.
Aynalarda yaşıyorsun,
Kahvenin buğusunda,
Sigaramın dumanında,
Serçenin çığlığında,
Düşen her yağmur damlasında,
Bahar bulutlarının şekillerinde
Şehrin sokağında, meydanında,
Yaşıyorsun.

Gözlerinle mehtapta
Saçlarınla rüzgârda
Nefesinle erguvanda
Varsın…

Atılmıyor, silinmiyor,
Unutulmuyorsun…

Hatırlatan eşyalar atılıyor
Fotoğraflar siliniyor,
Günlerin adı unutuluyor,
Yemek yemek, su içmek unutuluyor

Duygular unutulmuyor…

Atılmıyor, silinmiyor,
Unutulmuyorsun…

KARAMAN – 2023