mum ışığında zamanı eritirken gözyaşıyla
çekerken tespihimi nemrut dan kalma acılarla
bir an unutmanın kahpe sayıldığı devranda
nemrutun duasıydı göklerden;
acıyı mihenk taşına dolarken,
unutulmuşluğun gölgesinde barınma
oysa unutmak;
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Şiir gibi şiir okudum kaleminizden,hatta hüzünlü bir öykü...
Saygımla
tebrikler şair.. şiir gibi şiir. işte bu....
dökülüyor buharlı camlar ardına
son vedaya dikişli anılar
fetihden kalma akıncı heceler
yeminler ise kıvranıyor kabrinde
ve hiçbir gözyaşının hesabı yoktu
unutulmak böylesine kuşatırken yüreğimi
Offf gözyaşlarıma engel olamadım. Bu ne hüzündür böyle bu ne acıdır böyle :(
Kutlarım yürekten. Şiir adına mükemmeldi.
Bu şiir ile ilgili 53 tane yorum bulunmakta