mum ışığında zamanı eritirken gözyaşıyla
çekerken tespihimi nemrut dan kalma acılarla
bir an unutmanın kahpe sayıldığı devranda
nemrutun duasıydı göklerden;
acıyı mihenk taşına dolarken,
unutulmuşluğun gölgesinde barınma
oysa unutmak;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
