Unutulmuş zindanların,
Unutulmuş esiriyim ben.
Hiç bir yerde adım okunmaz,
Yaşarken ölmüşüm ben.
Üzerimden geçen mevsimler,
Ve yaradana kaldırdığım elim var.
Hiç bir esaret tutamaz yüreğimi,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Son derece içten,yürekten yazılmış mısralar,bu da etkileyici kılmış...Tebrikler,saygılarımla...
Çok güzel bir serbest olmuş,
güzel anlatım...
gönlüne sağlık.
Unutulmuş zindanların,
Unutulmuş esiriyim ben.
Hiç bir yerde adım okunmaz,
Yaşarken ölmüşüm ben.
ALLAH KORUSUN DERİM...ŞİİR ADINA GÜZELDİ...KUTLARIM SİZİ
Mükemmel bir şiir. Kutlarım.
Unutulmuş bir dizenin,
Her hangi bir kelimesiyim ben.
Üzerime zindanların kapısı örtülsede
Her hangilik içinde,
Telaşla,
Korkuyla,
Sevgiyle,
İnançla,
İnsan gibi insan olmak için
Yaşıyorum ben.
helal olsun çok güzeldi....müziğe de çok uyumlu...saygılar
Üzerime zindanların kapısı örtülsede
Her hangilik içinde,
Telaşla,
Korkuyla,
Sevgiyle,
İnançla,
İnsan gibi insan olmak için
Yaşıyorum ben...
NEFİS BİR YÜREK SESİ. DUYARLI YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM. SAYGILARIMLA...
duyarlı Kalem Gürsel kardeşimi sevgilerim..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta