Peki ya, neydi insan olmak?
Sadece ağlamak,gülmek miydi?
Koşmak ve yürümek,bakmak ve görmek miydi?
Öyle bir zaman ki insanlar insanlığını unutmuş!
Bakmak ve görmek arasindaki farkı unutmuş!
Ağlamanın içindeki hüznü,
Tebessümün verdiği mutluluğu unutmuş!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta