İlk insanla başlayan hısımlığımız
Ki onu yok etti zaman,
Unutmak bastırdı üstünü
Ve doğdu şimdiki aşklarımız.
Düşün,sevişiyoruz habersiz
Sen ve ben,
Oysaki Adem'di ilk babamız
Havva'ydı ilk anamız,
Kalbimizdir bize ihanet eden,
Aşk üstüne aşk tüm günahlarımız
Ve o denlû saf.
Etimiz,güzelliğimiz her şeyimiz bir yana
Kuru iskeletlerde gerçek eşitliğimiz.
Biz bir kökün dalları
Geçmiş zaman ve unutmak
Ayrılığımıza sebep,
Unutulmuş bir hısımlık içinde
Aşklarla biz bizi severiz hep...
Kayıt Tarihi : 26.9.2005 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!