Unutulmuş Deniz Şiiri - Jale Yıldırım

Unutulmuş bir denizdi o
Maviye boyayan her yanı
Sahili gemileri limanı
Ve yüreğimi aydınlatan feneri vardı
Her yana ışık saçan kaybolmuşları arayan bir feneri
Gece olunca
Yakamoz olurdu çarşaf yüzeyinde
Bin hayata can verirdi
İşte o kadar fedakardı
Anne şefkati gibiydi,
Kıyıya vuran dalgaların okşayışları.
Baba öfkesi gibiydi o dalga sesleri,
Unutulmuş bir denizdi o
Bazen kızardı
Alabora ederdi istemediklerini
İçine almaz birde kıyıya savururdu kirlilikleri
Masmaviydi
Unutulmuştu
Oysa o kaç şiire
Kaç hikayeye can vermişti güzelliğiyle
Gecesi ayrı gündüzü ayrı yaşanırdı oranın
Bin sevdayı kavuşturmuş
Ve belkide bin sevdayı canından etmişti istemeden
Şahit olmuştu el sallayışlara
Giden her gemi arkasından
Unutulmuştu o
Ki artık dalgaları dahi susmuştu
Ayna olmuştu gökteki parıltılara
Sevdalara isim olmuştu
Tarihini derinlerde saklayacak kadar sır doluydu maviliği
Unutulmuştu
Çünkü o son sevdayada mezar olmuştu
Adı Mehmet' ti
Balıkçı Mehmet derlerdi
Doya doya sarılamamıştı yavuklusa
Doyasıya koklayamamıştı yemenini
Adı Mehmet' ti
Giderken yemin etmişti
Sevdaya yemin etmişti
Mehmet gitti
Dönmedi geri
O gün bu gündür unutuldu bu deniz
Terk edildi kıyısında
Adı hep böyle kaldı işte
Unutulmuş deniz, Terk edilmiş deniz
Masmaviydi oysa
Masmaviydi o deniz.....