Bir gün dünya döndü, ben sığamadım,
Göklerin altında tek başıma kaldım.
Ne bir ses duydular, ne iz bıraktım,
Kendi yalnızlığımda usulca solduğum.
Rengim kayboldu, nefesim silindi,
Bir zaman çiçektim, şimdi küskün dilim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta