Unutulmuş Bir Yalnızlık Şiiri - Serdar A ...

Duâ ederken gözlerimden bir damla düştü
Umutsuzca unutuluyor...
Rüyâlar kadar güzel, kâbuslar kadar korkunç
Yalanlar kadar talı, gerçekler kadar acı

Yalnızlığım dert olmuş bana
Ne kadar ağlasam da kimse duymuyor
Ağlıyorum yapayalnız
Unutuluyorum

Acınmıyor hâyâllerime
Gülünüyor hâlime
Gözgöre göre yokoluyorum
Görüyorlar ama umurlarında değilim

Susuyorum...
Bir karanlık var gözlerimde
Işığı arıyorum
Bulamıyorum

Güllerin dikenleri batıyor kalbime
Kokuları boğuyor ruhumu
Güzellikleri kör ediyor gözlerimi
Kalbim parçalı, ruhum sisli, gözlerim sağanak

Canımı alsalardı da umudumu çalmasalardı!
Gözlerimi kör ettiler ama güneşimi batırmasalardı!
Ruhumu hapsetselerdi de diri diri bir âşk mezarına gömmeselerdi!
Kalbimi parçaladılar ama beni kendi kanımla boğmasalardı!

Sevdiğimi aldılar ama keşke geri vermeselerdi...
Böyle eskisi gibi değil! Değiştirmişler! Bana yaptıklarının bin katını yapmasalardı!
Beni düşman gibi tanıtmasalardı
Kalbini çalmasalardı

Unutmuş beni
Özlememiş hiç
Konuşmuyor
Acı bir şekilde susuyor

Güzel biriyken kötü etmişler
Mutluyken benim gibi umutsuz kalmış
Ağlayacak gözyaşı yok!
Kan akıyor gözlerinden, canım yanıyor!!!!!!!

İkimiz de uzağız birbirimize
Unutulduk!
Tek duyduğum arkamızdan edilen acımasız kahkahalar
Ölüyoruz beraberce, bu da yeter sevgilim!