Unutulmuş Bir İsimle Denize Sesleniş

Ben olsam
ağlardım bütün gözyaşlarımla
bırakırdım bütün umutsuzluğumu
hüznün limanlarına
çünkü
bu kadar acı ve hayal kırıklığına rağmen
kibirle dönüyor dünya işte

memeden süt
tarladan buğday seslenince
yaprak kımıldıyor çeperlerde
toprağa can
bıçağa kan düşüyor

ben olsam ağlardım
is kokan ellerimle kapatıp yüzümü
çocukluğumu alıp üstüme
evden yola kadar koşardım

hayat güz
saçlarım üşür denizi özleyince
cesaret ister yeniden sevmek
her şeyi unutarak
ve bilmediklerimi de susup
bahara bir adım
sahi neydi benim adım