Unutulmuş Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

Neden bu hale samimi kalmadık?
Suiistimal, ihtiras, vurgunculuk,
Rüşvet, hatır ve nemelazımcılık,
Sözü, özüne zıt, insan olduk…

Vatan aşkından, millet sevgisinden,
Adeta; bir soğan gibi soyulduk…
Tohum ekeriz, fesattan fitneden!
İnsanı tutan değil, yutan olduk…

Milletçe; içinde bulunduğumuz;
Hani o vicdan, o faziletimiz?
Bize ne oldu, hani şuurumuz?
Bir halimiz vardı, hayat ruhumuz…

Bilmem ki iffetten ne istiyorlar?
Ruh diyenin dilini kesiyorlar!
Merhameti ahmaklık sayıyorlar,
Güzel ruhumuzu karartıyorlar…

(birimiz: hepimiz için olurmuş;
Hepimiz birimiz için olurmuş…)

Bu atasözleri, hep lafta kalmış,
Yerine bozgunculuk, miras olmuş,
Yurdumuz, ruhsuz robotlarla dolmuş,
Hayatın asil ruhu, UNUTULMUŞ! ...