-bize karşı gelen gelmiş demektir yok bundan böyle bağışlamak
unuttuk biz bağışlamayı döktüğümüz kan göz yaşlarında
varılacak yere döktürdüğünüz kan göz yaşlarıyla varılacak –
rüyalarımda bile yandım
ah dumurlar
gidenleri görmedim
mil çekili gözlerim
her yanda batak
kara kukuletalılar
zaman ardı bu puşt zulası
gölgeleri sığınır
güneş yoksunu sokaklara
akışını kesen nehrin önü bent
geri der bir kara ses geri
çekerken yaşamın umarsız ipini
bilmez ki
aynı zamanda çeker kendi ipini
yoldaş
kader nedir bilmez
o eğilmez bir baş
beynimi kemiren bu lanet
çağın gerisinde patlayan bomba
bir ben bir sen hep suskularda
unutulmaz silik resimlerde mi kaldı anılar
atmosfer derdest yeni resimler çekiliyor
gökyüzünün yaşamın kirlenmişliğinde
susacak kara ses yıkılacak bent
geleceğe sesiz bir zaman akıyor kendi içinde
Vedat Koparan 24.01.2005 tüm yitirilen özgürlüğün seslerine Uğur Mumcu anısıyla saygılar
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 15.5.2005 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!